bir gece yine aklıma düştü, bir şeyler karaladım ancak eksik kaldı, her şeyi anlatamadım, eksik gedik sunuyorum buyrun:
Fütursuzca bakışıyorduk, fütursuzca…
Anlaşmış gibi o anı yaşıyorduk fütursuzca…
Umarsız umutlarım gerçeğe yaklaşıyordu sanki o an…
Hiç bitmesin istiyordum içten içe, bazen olmayacak şeyleri de isterdi bu gönül nitekim…
Bir cevap bekliyordu o an gözlerim…
Hep arıyordu gözlerim gözlerini…
Her gün yine bakışacağımız anın heyecanı doğuyordu gün ışığıyla…
Gözlerimizden akan aşkın fütursuzluğu tek heyecanıydı günümün…
Ve şimdi yine, arar oldu gözlerim, gözlerini…
Ve sen, sen yoksun…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder