1982 yılında bir üniversitesinin bir fakültesinde 2.sınıf öğrencileri bir matematik dersinin hocasını bekleyiveriyorlarmış.
Sınıf, öğrencilerin gürültü patırtısıyla sallanırken, sert görünümlü hoca kapıda belirivermiş, içeriye kızgın bir bakış atıp kürsüye geçivermiş.
Tebeşirle tahtaya kocaman bir (1) rakamı çizivermiş. “Bakın” deyivermiş. “Bu, kişiliktir. Hayatta sahip olabileceğiniz en değerli şey.”
Sonra (1) in yanına bir (0) koymuş: “Bu, başarıdır.Başarılı bir kişilik (1) i (10) yapar. ”Bir (0) daha “Bu,tecrübedir. (10) iken (100) olursunuz.” Sıfırlar böyle uzayıp gidiyor: Yetenek... disiplin... sevgi... Eklenen her yeni (0) ın kişiliği 10 kat zenginleştirdiğini anlatıyormuş hoca...
Sonra eline silgiyi alıp en baştaki (1) i silivermiş. Geriye bir sürü sıfır kalıvermiş.
Ve hoca yorumunu patlatıvermiş: “Kişiliğiniz yoksa, öbürleri hiçtir.”
Sınıf, mesajı alıp sessizliğe gömülüvermiş.
Kısaca tüm sınıf kapağını buluvermiş :D
bu hikaye gercektir, oradaki hoca da şuan bir siyasi partinin başkanıdır.
YanıtlaSil( devlet bahçeli sanırsam..)
YanıtlaSilmatematiksel bir olay var burada, ama mantıksız geliyor bana bu örnek... çeşitli versiyonları da var, sakıp sabancı sağlık 1 diyor sonra diğerlerini aynen hikayedeki gibi yazıyor (ama sıfır olarak yazıyor) kilit nokta burası, eğer 0 yazmasa böyle olmaz :D yani işin güzelliği matematik ve beyin birleşirse her türlü görüş karşı tarafa aktarılabilir :D biri de çıkar devrim 1 der, sonra ilave eder diğerlerini (0 olarak ama), sonra devrimi silersek hepsi 0 olur der misal...
YanıtlaSil