Moon Walk




Gölge gölge üstüne binmiş
Köşede kabuğuna çekilmiş , sırtı eskimiş kaplumbağa ben
Betondan adamlar yolda yürürken çarpıştığımız,
Suratlarında o erkek ifade, o her biri delikanlı adamlar...
O sert adamlar....

Topukları var,kadınlarınsa...
Kendilerini gökdelenlere çıkartan topukları...
Bozulmasın diye makyajları ağlamıyorlar bile onlar...
Ancak sevinçten ağlarlarsa o zaman akıyor rimelleri...

Beni annem dışında seven ilk kadın kimdi
Duraksıyor, hatırlamıyorum...
Benim sevdiğim ilk kadın kimdi
Sevdiğim ilk canlı ya da...
Bir kedi bulup okşuyorum kafasını, sıcak kanlı desinler diye...
Yapmacık tavırlar takınıyorum, merhametli sansınlar diye
Arada laf olsun diye konuşuyorum, neşe dolu sansınlar diye
Tedbil-i kıyafet dolaşıyorum halk arasında,
Bir tek çocuklar fark ediyor beni...

Gündüz kargalar uçuşuyor tepemde, ruhumu alıp götürmek niyetindeler bu dünyadan...
Gece , gece kuşları aman vermiyor, etrafımda pervane oluyor her biri...

Neler oluyor şu dünyada
Buzullar eriyor, kutup ayıları öksüz
Michael jackson’lar ölüyor, break dansçılar kimsesiz..
Moon walk yapıyorum , ay’ın kirli yüzünde...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder